یه کاری کن بخندیم!
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۱۶۴۶۴
در یک گزارش میدانی از چند سینمای مرکز شهر سوال کردیم طالبان فیلم های کمدی بیشتر است یا آثار جدی با جوابی متفاوت مواجه شدیم!
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛در یک گزارش میدانی از چند سینمای مرکز شهر سوال کردیم طالبان فیلم های کمدی بیشتر است یا آثار جدی با جوابی متفاوت مواجه شدیم!
بخش عمده ای از مخاطبان سینما در گروه های سنی مختلف به خصوص خانواده ها، در گیشه سینما و بیلبورد ها به دنبال آثار کمدی بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکته جالبی که در کلام بسیاری از مخاطبان به چشم می خورد، این مسئله بود که به سینما آمده ایم تا دقایقی فارغ از اتفاقات روزمره و تلخی های زندگی بخندیم و خستگی هفته را از تن به در کنیم.
برخی از افراد نیز بخاطر ستاره های سینمای کمدی در کنار گیشه دست به جیب شده بودند و برخی برای تبلیغات دهان به دهانی که از برخی فیلم ها شنیده بودند آمده بودند.
در کل باید گفت بیش از هفتاد درصد افراد در چهار سینمای مرکزی شهر برای دیدن آثار کمدی همراه با خانواده یا با دوستان و آشنایان راهی سالن های سینما بودند و این اردوی کوتاه مدت فرهنگی را بیشتر برای یک دورهمی در کنار هم سپری می کردند.
در شرایطی که وضعیت اقتصادی و علاقه مردم به فیلم دیدن در سالن های سینما رنگ و لعاب گذشته را ندارد تنها راه نجات نزدیک شدن به سلیقه ای است که در چند سال اخیر برگ برنده موفیقت در گیشه محسوب می شود.
سینما امروز صنعتی است که در سرمایه گذاری و بازخورد اقتصادی بایستی به یک توازن منطقی رسیده تا بتواند چراغش را روشن نگه دارد. در روزگاری که جریان اقتصادی حاکم در جامعه سینما را از سبد زندگی روزمره مردم جدا کرده است، طبیعی است که سرمایه گذاران علاقه ای به ورود به این صنعت هنری نداشته باشند و صاحبان فیلم نیز انگیزه ای برای نمایش فیلم شان در سالن های خالی از تماشاگر نداشته باشند و این یعنی فاجعه ای که اگر از آن رها نشویم فردای روشنی پیشرو نداریم.
از طرفند های مختلف فیلم دیدن در سالن های سینما اگر فاکتور بگیریم و داستان کشاندن فوتبال به سالن های سینما را اتفاقی فصلی بدانیم و نمایش تئاتر های آزاد را در سالن های سینما مقوله ای سلیقه ای قلمداد کنیم متوجه خواهیم شد که مسکن ها زودگذر هستند و راه نجات، چاره ای معقولانه طلب میکند درواقع با این تجویز های اورژانسی نه کار سینما راه می افتد و نه سینمادار می تواند به آینده امیدوار بماند.
اما راهکار ماندگار این قصه مسیری است که خود سینما به ما نشان می دهد سال هاست که ژانر کمدی گیشه ی سینما را تضمین می کند و جدول فروش اصول مختلف، مدیون آثار کمدی است که با فاصله های میلیاردی نسبت به دیگر ژانر ها بازگشت سرمایه را تضمین می نمایند. در چنین شرایطی بدیهی است که می توان روی این مسئله حساب ویژه باز کرد با کمرنگ کردن خطوط قرمز و منطقی کردن چارچوب های ممیزی، فرصت ساخت آثاری جذاب را در سینما رغم زد تا ضمن نجات گیشه، جریان تولید را نیز در سینما مدیریت کرد. در چند سال اخیر فروش میلیاردی در سینمای کمدی ثابت کرده است که می توان برای جامعه ای که در این شرایط روحی نیازمند موقعیتی مفرح و شاداب است جریان کمدی سازی را در سینما جدی بگیریم.
پرفروش ترین فیلم های کمدی سینمای ایران در پنج سال اخیر:1.انفرادی/ سید مسعود اطیابی/ 1401/ فروش: 74٬558٬337٬250 تومان
خلاصه: داستان مردی است که برای بازپرداخت بدهی خود به یک سری افراد پرنفوذ، تصمیم میگیرد مثل گذشته سرقت کند و از دوست دوران جوانیاش و همکارش درخواست میکند در این کار کمکش کنند.
2.دینامیت/ سید مسعود اطیابی/ 1400/ فروش: 58٬178٬370٬740 تومانخلاصه: روایتگر داستان دو طلبه جوان و همدرس به نامهای هادی و محمد حسین است که در جستوجوی خانهای برای سکونت در تهران هستند. آنها پس از مدتی موفق به اجاره آپارتمانی در شمال شهر میشوند که همسایگانی در آنجا ساکن اند که سبک زندگی شان با این دو در تعارض است.
3.گشت ارشاد3/ سعید سهیلی/1400/ فروش: 42٬084٬836٬252 تومانخلاصه: روایتگر ماجراهای دو دوست به نام های “حسن” و “عطا” است. آنها که پس از سال ها حضور در خارج به ایران برمی گردند و به اجبار برای امرار معاش به نوازندگی در خیابان ها می پردازند.
4.سگ بند/مهران احمدی/1401/ فروش: 41٬681٬439٬594 تومانخلاصه: داستان مردی بوده که قبلاً کشتیگیر بوده و تصمیم میگیرد برای پولدار شدن یک گروه گردآوری کند و با دوستش شروع به نقشه کشیدن برای کسب ثروت میکنند تا به اهدافشان برسند.
5.مطرب/ مصطفی کیایی/ 1398/ فروش: 38٬548٬891٬000 تومانخلاصه: این فیلم سینمایی ، قصه پر پیچ و خم زندگی افرادی را روایت می کند که ساز زندگی شان با زمان مخالف است و در همین راه مشکلاتی را نیز دارند.
6.هزارپا/ ابوالحسن داودی/ 1397/ فروش: 38٬048٬152٬000 تومانخلاصه: داستان یه خلافکار کیف قاپ بنام رضا اسـت کـه قصد دارد با سوء استفاده از نذر یک دختر پولدار راجع بـه ازدواج با یک جانباز بـه او نزدیک شده و با او ازدواج کند.
7.تگزاس2/ مسعود اطیابی/ 1398/ فروش: 25٬088٬112٬000 تومانخلاصه: داستان این فیلم درباره دو دوست به نام بهرام و ساسان است. ساسان در برزیل زندگی کرده و بهرام نیز می خواهد مقیم برزیل شود. برای همین تصمیم می گیرد سرپرستی یک کودک برزیلی که نام مادر آن لارا است را به عهده بگیرد که و در ازای آن به ساسان پول هنگفتی بدهد.
8.رحمان 1400/ منوچهر هادی/ 1398/ فروش: 21٬891٬063٬000 تومانخلاصه: رحمان آبدارچی یک شرکت است و پزشک به او اعلام کرده که بزودی از دنیا خواهد رفت. از این جهت رحمان فکری به سرش میزند تا از مرگ خود برای خانواده سودی حاصل کند اما…
9.مصادره/ مهران احمدی/ 1397/ فروش: 15٬696٬489٬000 تومانخلاصه: داستان فیلم از دههٔ ۱۳۵۰ آغاز می شود و داستان یک ساواکی به نام اسماعیل یارجانلو (رضا عطاران) است که درگیر ماجراهایی می شود.او که کارمند ساواک است با خرید بلیت بخت آزمایی برندهٔ اعانهٔ ملی می شود.
10.تگزاس/ مسعود اطیابی/ 1397/ فروش: 14٬425٬664٬000 تومانخلاصه: داستان این فیلم درباره دو دوست به نام بهرام و ساسان است. ساسان در برزیل زندگی کرده و بهرام نیز می خواهد مقیم برزیل شود. برای همین تصمیم می گیرد سرپرستی یک کودک برزیلی که نام مادر آن لارا است را به عهده بگیرد که و در ازای آن به ساسان پول هنگفتی بدهد.
11.چشم و گوش بسته/ فرزاد موتمن/ 1398/ فروش: 12٬837٬496٬000 تومانخلاصه: مردی توسط یک زن تبهکار کشته میشود و دو غریبه را به جرم قتل بازداشت می کنند. یکی صحنه قتل را ندیده چون نابیناست، آن یکی هم فقط صحنه را دیده چون ناشنواست؛ آنها یک صبح تا غروب فرصت دارند که از این مهلکه جان سالم به در ببرند.
12.بخارست/ سید مسعود اطیابی/ 1401/ فروش: 11٬898٬986٬500 تومانخلاصه: اینجا ایران است و ما داستانهای هیجانانگیز داریم.
13.ما همه با هم هستیم/ کمال تبریزی/ 1398/ فروش: 10٬662٬142٬000 تومانخلاصه: فیلم داستان یک هواپیما را تعریف میکند که مسافران آن آدمهایی هستند که از زندگی زده شدهاند و قصد خودکشی دارند. آنها میخواهند این هواپیما سقوط کنند و برای این کار هم از خلبانی استفاده میکنند که پیشتر هم باعث کشتار جمعی عده زیادی از مسافرین شده است.
14.چهار انگشت/ حامد محمدی/ 1398/ فروش: 10٬458٬116٬000 تومانخلاصه: داستان مردی متصل به بدنه حاکمیت به نام احد فاتحی است که به کمک مدیر برنامه خود نادر ایستاده به بهانه سفر به مکه راهی کامبوج تایلند شده و در آنجا درگیر مشکلاتی می شود.
15.قانون مورفی/ رامبد جوان/ 1397/ فروش: 9٬656٬543٬000 تومانخلاصه: بنا به اتفاقاتی فرخ از اداره پلیس اخراج میشود و مجبور است با مشکلاتی همانند جهیزیه خواهرش و مهریه زنش دست و پنجه نرم کند.
16.شادروان/ حسین نمازی/ 1401/ فروش: 9٬514٬321٬000 تومانخلاصه: در این فیلم شاهد هستیم پس از فوت ناگهانی پدر خانواده، نادر که پسر بزرگ اوست باید تمام مخارج آیسییو و کفن و دفن او را متقبل شود؛ خانواده آنها که در حاشیه شهر زندگی میکنند درآمدی جز سبزی فروشی ندارند.
17.لونه زنبور/ برزو نیک نژاد/1397/ فروش: 9٬145٬892٬000 تومانخلاصه: دو پسرخاله هستند که با تحویل گرفتن یک جعبه که پدر صابر از مهتاب می دزدد وارد دردسر می شوند و این شروع داستانی پرماجرا است که در لونه زنبور دیده می شود.
18.زیر نظر/ مجید صالحی/ 1398/ فروش: 8٬422٬079٬000 تومانخلاصه: این فیلم روایتگر ماچراهایی حول محور یک مبل سوراخ شده است. محسن پس از خرید به خانه باز میگردد و متوجه می شود مبلی که امید روی آن نشسته است سوراخ شده و امید را مقصر می داند.
19.لس آنجلس تهران/ تینا پاکروان/ 1397/ فروش: 7٬177٬180٬000 تومانخلاصه: با کلمات زیر جمله بسازید: (دو نمره) موسیوی فرانسوی، تابلوی نقاشی، استندآپ کمدی، اینستاگرام، فحش رکیک، هاهاها، پیرزن موتورسوارِ تکچرخزن ، عشق خارجی، خونه مادربزرگه.
20.مارموز/ کمال تبریزی/ 1397/ فروش: 6٬554٬280٬000 تومانخلاصه: یک شخص که علاقه وافری به نماینده مجلس شدن دارد و برای اینکه بتواند به جایگاهی در خانه ملت برسد حاضر است هرکاری انجام دهد.
21.کلمبوس/ هاتف علیمردانی/ 1397/ فروش: 5٬008٬369٬000 تومانخلاصه: داستان خانوادهای ریشهدار را محور قرار داده است که میخواهند به امید زندگی بهتر راهی آمریکا شوند.
22.خوب،بد،جلف2:ارتش سری/پیمان قاسم خانی/ 1399/ فروش: 1٬570٬808٬817 تومانخلاصه: این فیلم هکری را نشان میدهد که در حال دزدیدن پولهای حساب بانکی افراد مختلف است و توسط یکی از آنها دزدیده میشود.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: سینما فیلم های کمدی سالن های سینما تصمیم می گیرد مسعود اطیابی 000 تومان فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۱۶۴۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زور سرمایه به هنر نمیرسد
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این بخشی از سخنان نایبرئیس هیئتمدیره نماوا درباره اهالی سینماست که در چند روز گذشته واکنشهای بسیاری در پی داشت. اظهاراتی که پس از واکنش تعدادی از اهالی سینما با پاسخ و عذرخواهی روابط عمومی این پلتفرم همراه بود. اما این پاسخ، جواب قانعکنندهای برای اهالی سینما نیست. در این میان واکنش گسترده صنوف خانه سینما به این اظهارنظر توجهبرانگیز شد و هرکدام در بیانیههایی جداگانه خواستار رسیدگی به این موضوع شدند و روابط عمومی خانه سینما هم اعلام کرد هیئترئیسه این نهاد، بررسی موضوع سخنان این پلتفرم را به شورای صیانت خانه سینمای ایران ارجاع داده و در این شورا، درباره آن تصمیمگیری خواهد شد. اما به همین بهانه با همایون اسعدیان، کارگردان و تهیهکننده سینما، نگاهی کلانتر به گسترش پلتفرمها داشتیم و میزان دغدغهمندی آنها در حوزه فرهنگ را واکاوی کردیم و در ادامه شرایط حضور هنرمندان در پلتفرمها را بررسی کردیم که آیا در شرایطی که سینما در وضعیت خوبی به سر نمیبرد، این پلتفرمها هستند که در اولویت فعالان سینما قرار گرفتهاند؟ گفتوگوی روزنامه شرق را در ادامه میخوانید:
چند روزی است صحبت درباره اظهارات نامناسب یکی از مدیران ارشد یکی از پلتفرمهای شبکه نمایش خانگی واکنشهای زیادی بین اهالی سینما داشته، فارغ از جنس ادبیات مطرحشده که حتما جای نقد دارد، بد نیست به این بهانه نگاهی به گستردگی شبکه نمایش خانگی و اقبال به این پلتفرم بین اهالی سینما و مخاطبانش داشته باشیم. پلتفرمها همزمان با دوران کرونا در ایران به سرعت میان مخاطبان فراگیر شدند و هنرمندان زیادی جذب کار در این حوزه شدند. فکر میکنید این مدیوم مسیر درستی را در این چند سال طی کرده است؟
ابتدا باید اشاره کنم باورم این است که حرفهای این مدیر محترم شاید عامدانه نبوده. شاید روی بیان کلماتش دقت نکرده است. نمیخواهم قضاوتی داشته باشم و ماجرا را صفر یا صد ببینم. انتظار همه ما این است، افرادی که در این سطح مدیریتی قرار میگیرند و در هیئتمدیره یک پلتفرم عظیم هستند، کافی بود اشاره کنند که بعضی از تهیهکنندگان یا بازیگران به تعهدشان یا اخلاقیات پایبند نیستند. در این صورت نهتنها کسی ایرادی نمیگرفت، بلکه تأیید هم میکرد. تصور ما هم این نیست که جامعه منزهی هستیم. جامعه سینما مثل تمام مشاغل دیگر طبعا ضعفها یا قوتهایی دارد. من هم خیلی خوب میدانم برخی از دوستان تهیهکننده یا بازیگر ما در ارتباط با پلتفرمها بدرفتاریها یا بداخلاقیهایی داشتهاند و این حق طبیعی یک مدیر است که از این ماجرا گلهمند باشد. همینطور که ممکن است برخی از دوستان ما هم وقتی پای پول وسط میآید هرکاری بکنند. ولی وقتی این جملات به همه اهالی سینما تسری پیدا میکند، دیگر مورد صنفی است و باید شأن حرفهمان را در نظر بگیریم و موظف هستیم از آن دفاع کنیم. صنوف و هیئتمدیره خانه سینما همگی به این ماجرا واکنش نشان دادند و این حرفها بار حقوقی داشت.
البته مجموعه نماوا عذرخواهی کرد. خودم در چند سال گذشته تنها پلتفرمی که با آن کار کردم نماوا بوده و مشخصا از مدیریت نماوا آقای میرطاووسی جز رفتار محترمانه چیز دیگری ندیدم وگرنه مجدد با این پلتفرم کار نمیکردم. این نبوده که من با این پلتفرم پدرکشتگی داشته باشم و از این جهت واکنشی نشان بدهم. اما واقعیت این است که جهان آینده، جهان تصویر و ویاودیهاست. ما الان دو، سه پلتفرم خوب داریم و همینطور روز به روز به تعدادشان اضافه میشود. بخش عظیمی از تأمین مالی اهالی سینما و تصویر در آینده از طریق همین پلتفرمها خواهد بود. نه اینکه سینما از بین خواهد رفت، در سینما تعداد محدودی فیلم ساخته میشود و تعدادی از اعضا در آن کار میکنند، اما حجم کاریای که این پلتفرمها برای اهالی سینما ایجاد میکنند، قابل مقایسه با تولید فیلم نیست. در دو سال کرونا اگر پلتفرمها نبودند واقعا اهالی سینما وضعیت بدی پیدا میکردند، چراکه در آن مقطع فقط پلتفرمها بودند که سریال میساختند و طی دو سال اگر اشتباه نکنم چیزی حدود ۳۴ سریال توسط دو پلتفرم تولید شد. ما باید از ورود این سرمایهها به این عرصه استقبال کنیم. بهشخصه وقتی متوجه میشوم یک پلتفرم تازه به جمع پلتفرمها اضافه میشود، خوشحال میشوم. میدانم سرمایه زیادی پشت آن است و دیگر بحث ساخت یک فیلم نیست. بحث صدها میلیارد سرمایه است. نه تنها باید استقبال کنیم، بلکه باید تلاش کنیم بمانند، ریشه بدوانند و بتوانند خوراک فرهنگی برای اقشار مختلف مردم فراهم کنند. اما طرف دیگر باید برای دوستانی که صاحب سرمایه هستند مواردی تعریف شود. میدانیم که سرمایه، قدرت میآورد و قدرت سرمایه آنقدر زیاد است که برخی فکر میکنند میتوانند هر گونه رفتاری داشته باشند. باید این را در نظر گرفت که این قدرت سرمایه در عرصه فرهنگ و هنر بدون تعامل با اهالی فرهنگ و هنر موفق نخواهد بود و قطعا در این رودررویی سرمایه شکست میخورد. همینطورکه در رودررویی صداوسیما با هنرمندان، صداوسیما مخاطبش را از دست میدهد و اگر هنرمندانی که میتوانند مخاطب را جذب کنند و بین مردم ریشه دارند و مخاطب دارند، با صداوسیما قهر کنند، بازنده صداوسیما است. این اتفاق میتواند دقیقا برای پلتفرمها هم تکرار شود. اگر دچار این باور شوند که قدرت سرمایه است و اگر پول بدهید، هنرمندان همه کاری میکنند، قطعا اشتباه بزرگی میکنند. واقعیت هم این است که تا به امروز چنین رفتارهایی از مدیران پلتفرمها ندیده بودیم. ممکن است در ذهنیتشان این باور وجود داشته، اما حداقل به این شکل بیان نشده بود. عذرخواهی و پوزشخواهی نماوا را در آن بیانیه به فال نیک میگیرم. یعنی فکر میکنم خود دوستان هم در مجموعه مدیریتی آنجا این نگاه را قبول ندارند و نمیپسندند. ظاهرا منظورشان یک پروژه بوده، ولی من فکر میکنم هیجانزده شدهاند و همه ما را به یک چوب زدهاند و طبیعی هم بود چنین واکنشهایی را از سمت هنرمندان در پی داشته باشد.
در بین صحبتها به وضعیت نابسامان سینما اشاره کردید. میدانیم که دستکم در دو سال گذشته رونق گیشه سینما تنها با تعداد اندکی فیلم آن هم از جنس کمدی اتفاق افتاد و در این شرایط بسیاری از اهالی سینما تمایلی به حضور در این عرصه ندارند و بخشی از این دلزدگی، ظاهرا تکصدایی یا واگذاری عرصه به ساخت فیلمهای کمدی در سینماست.
صحبتکردن درباره سینما با صحبتهایی که شما اشاره کردید کمی پیچیده است. ما در دو سال گذشته و مشخصا سال گذشته از جهت گیشه رونق خوبی را تجربه کردیم. اما این رونق محصول نهایتا پنج فیلم بود. صاحبان سالنهای سینما خوشحال هستند، چون در واقع توانستند ضرر دوران کرونا را جبران کنند و این تعداد فیلم کمدی برای آنها سودده هم بوده است. اما پنج فیلم کلیت سینما نیست. ما نمیتوانیم خوشحال باشیم که چهار فیلم ۸۰۰ میلیارد فروختهاند و در کنارش مثلا ۵۰ تا فیلم روی هم ۲۰۰ میلیارد فروختهاند. این یعنی ضرر سینما. بحثم فقط فیلم اجتماعی نیست. فیلمهای عاشقانه، پلیسی، معمایی را هم از دست دادیم. از ژانرهای دیگر غافل شدیم.
البته بخشی از انتقادها از سمت فیلمسازان در یکی، دو سال گذشته بهدلیل ندادن پروانه ساخت به فیلمهای اجتماعی است.
اینجا نمیتوانیم یک جا را مقصر بدانیم و بگوییم که اگر اینجا درست رفتار میکرد، همهچیز درست پیش میرفت. اگر بگوییم شورای پروانه ساخت سختگیری میکند، جواب آنها هم این است که کدام کارگردان نامی ما فیلمنامه داده و ما رد کردهایم؟ موضوع اینجاست که فیلمنامهای ارائه نمیشود. باید بررسی کنیم چرا فیلمنامه به شورای پروانه ساخت ارائه نمیشود؟ از طرف دیگر، هزینه تولید فیلم به شدت بالا رفته است. یک فیلم با کمترین هزینه در شرایط فعلی، حداقل ۲۵ میلیارد تومان هزینه دارد و این یعنی۷۰، ۸۰ میلیارد تومان فروش برای اینکه بتواند به پولش برسد. تنها فیلمهایی که فروش بالای نوروز را به خودشان اختصاص دادند، فیلمهای کمدی بودند. فیلمهایی در ژانرهای دیگر مثل «بیبدن» یا «مست عشق» با وجود اینکه مخاطب دارند، بعید میدانم به فروش فیلم «تمساح خونی» برسند و اگر فیلمهای دیگر در گیشه پاسخگو نیستند، به این دلیل است که هزینه تولید بالا رفته. این هزینه تولید چطور بالا رفته است؟ یک بخش از آن شرایط کشور است و تورم وحشتناکی که بهخاطر آن همه چیز بالا رفته. دستمزد بازیگران به شدت بالا رفته است. اتفاقا در این موضوع پلتفرمها مقصر هستند. همین افرادی که امروز به بازیگران حمله میکنند، خودشان برای اینکه مخاطبان بیشتری جذب کنند، بازیگران مطرح را جذب کردند و دستمزدهای عجیب و غریب پرداخت کردند. یک بار تلویزیون سالها قبل این کار را انجام داد و یک جهش در دستمزدها ایجاد کرد. در چند سال گذشته هم پلتفرمها این کار را انجام دادند و هزینهها را در سینما بالا بردند. بازیگران در سریال حیرتانگیز دستمزد میگیرند و طبیعتا برای یک فیلم سینمایی پرداخت رقمهای بالا به بازیگران ممکن نیست. اما موضوع مهم این است که تحولاتی در کشور اتفاق افتاده که این تحولات جامعه ما را ۱۰ پله جلو برده است. خیلی از فیلمسازان ما دچار سردرگمی هستند. فیلمنامهای که دو سال پیش برای آنها جذاب بوده، امروز حس میکنند موضوعیت ندارد. جامعه آنچنان دچار تحول شده که عملا فیلمسازان را سردرگم کرده است. اگر بسیاری از فیلمسازان ما فیلمنامه به شورای پروانه ساخت نمیدهند، به این دلیل است که نمیدانند باید چه کار کنند. اگر نتوانیم توقع فرهنگی مردم را برآورده کنیم، شکست میخوریم. نمیدانیم چه چیزی بسازیم که پاسخگوی زمانه ما باشد و این یک معضل دیگر است.
پس فکر نمیکنید در این شرایط پلتفرمها در مقابل سینما ایستادهاند.
من معتقد نیستم سینما در مقابل پلتفرمها از بین رفته است. سینما تبدیل میشود به یک مراسم. تبدیل میشود به یک ضیافت. فردی که از خانه بیرون میآید و هزینه میکند و سینما را انتخاب میکند، تمایل به دیدن فیلم مفرح در سینما دارد. در شرایطی که حال روحی و اجتماعی مردم خوب نیست و مرتب داریم با مشکلات دست و پنجه نرم میکنیم، مخاطب سینما این زمان را برای دیدن فیلم کمدی صرف میکند. برای اینکه دو ساعت حواس مخاطب به چیز دیگری غیر از مشکلاتی که روزمره با آن دست و پنجه نرم میکند پرت شود.
حالا اگر همین دو ساعت، دردهای خودش را در فیلم هم ببیند قطعا سینما برایش وسوسهانگیز نیست. ما قبلا هم این وضعیت را داشتیم. هر وقت شرایط روحی و روانی جامعه خوب بوده فیلمهای اجتماعی خیلی خوب پاسخ داده و درست در شرایطی که وضع روحی جامعه بد است اتفاقا فیلمهای اجتماعی جواب نمیدهد. اصلا باور نمیکنم که این فیلمهای کمدی ما باعث شده فیلمهای اجتماعی فروش نرود. فیلمهای جدی ما در غیاب فیلمهای کمدی همینقدر فروش میرود. چون اساسا تمایل برای دیدن آن فیلمها وجود ندارد. واقعیت این است سال گذشته فیلمهایی که در جشنواره دیدم یک شکست سنگین برای فیلمهای جدی خواهد بود. نمونهاش را در هفت، هشت فیلمی که در عید اکران شد دیدیم. به جز فیلم «تمساح خونی» و «بیبدن» باقی فروشها شکست خوردهاند. نمیتوانم بگویم این میان مقصر «تمساح خونی» است. امسال هم تا آخر سال هفت، هشت فیلم کمدی داریم که سالنداران از فروش این فیلمها راضی خواهند بود. اما این کلیت سینما نیست. کلیت سینما در معرض خطر است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900027